گفتگوی حسن صلح جو با داریوش مهرجویی درباره فیلم هامون
گفت و گوی کامل و آخرین حرفهای داریوش مهرجویی درباره فیلم 'هامون' را اینجا ببینید. این گفت و گو در سال ۱۴۰۱ و از راه دور انجام شده است. معدود فیلم‌هایی هستند که در ایران اثرشان تا سال‌های سال باقی مانده باشد و تبدیل به «فیلم کالت» شده باشند. یعنی طرفدارانی پر‌و‌پاقرص و پر‌شور پیدا کرده باشند که دور هم جمع شوند و باهم از این فیلم حرف بزنند. دیالوگ‌هایش را از حفظ کنند و فیلم بر زندگی‌شان تاثیر گذاشته باشد. . «هامون» یک حدیث نفس و یکی از این معدود فیلم‌ها است. در «فصل بزرگداشت داریوش مهرجویی» با دیدن منتخب آثارش و از زاویه دید خود او، شاید بهتر بتوانیم با جهانی که این هنرمند پر‌آوازه برای مخاطبانش ساخت، آشنا شویم. داریوش مهرجویی با آن نگاه فلسفی و روانکاوانه بیش از نیم قرن در ایران آثار هنری مختلف خلق کرد، جهانی متفاوت را به ما نشان داد و بر چند نسل تاثیر گذار شد، اما فیلم «هامون» او از نگاه بسیاری شاه بیت غزل‌های سینمایی‌اش بود.«هامون» یک جهان پر از رمز و راز کشف نشده و لذت بخش را پیش روی مخاطبانش گذاشت و آیینه ای شد که هرکسی بخشی از خود را در آن دید. نمی‌شود از داریوش مهرجویی سخن گفت و «هامون» را به یاد نیاورد. «هامون» سال ۱۳۶۹ در سینماهای ایران به نمایش درآمد. برخلاف نظر و نگاه بسیاری از منتقدهای آن زمان، از فیلم استقبالی چشمگیری شد و به روایت برخی آمارها در آن زمان نزدیک یک و نیم میلیون نفر فیلم را درسینماها دیدند در جامعه ای که تازه دو سال بود از جنگ فراغت یافته بود، داریوش مهرجویی که تا آن زمان بیست و سه سال بود که در عرصه فیلم‌سازی فعالیت می کرد، کوشید ساخت فیلمی تازه در یک فرم و ساختار اجرا نشده در سینمای ایران را تجربه کند. او تا قبل از هامون، ۹ فیلم ساخته بود، که غالبا در زمان خودشان دست‌خوش سانسور و توقیف شده بودند. آقای مهرجویی برای دهمین فیلم‌اش به سراغ انسان روشنفکر و درگیر در شک و تردیدهای فلسفی و در عین حال درگیر در زندگی روزمره رفت، حاصل کار شد هامون.